Notice: Trying to access array offset on value of type bool in /www/wp-content/themes/Divi/epanel/custom_functions.php on line 499

Verklaring omtrent ontwikkelingen in Turkije: Corruptiezaak, AKP en Gulenbeweging

 

Openbare Verklaring van de Stichting voor Journalisten en Schrijvers omtrent de recente ontwikkelingen in Turkije

30-12-2013

De strijd tegen de corruptie is een van de kwesties die door het publiek over de hele wereld nauwlettend en graag gevolgd wordt. Het ligt voor de hand dat de regeringen in Turkije die tot nu toe verwikkeld raken bij corruptieschandalen en waarvan het publieke geweten het vermoeden krijgt dat deze regeringen niet adequaat optreden tegen de corruptie hun geloofwaardigheid en hun krediet bij het volk verliezen. Het is van essentieel belang dat de beschuldigingen van corruptie die in deze dagen nauwlettend en met volle nieuwsgierigheid gevolgd wordt door het publiek, zoals dat hoort in alle democratische landen, zowel door de rechterlijke macht als door de media op de meest effectieve manier vervolgd wordt.

Het is van belang dat vooral door de regering, maar ook alle betrokken personen en instanties respectabel wordt omgegaan met de besluiten van de rechterlijke macht, die conform de grondwet en de wetten namens het volk worden genomen, zodat het publieke geweten ervan overtuigd wordt dat gerechtigheid bewerkstelligd is.

“Te beweren dat de Hizmetbeweging achter het lopende onderzoek zou zijn, is een schandelijke laster.”

Beweringen dat onze erevoorzitter de heer Fethullah Gülen en de Hizmetbeweging banden zouden hebben met “de openbare aanklagers” die het onderzoek naar corruptie voeren en “lakeien van buitenlandse mogendheden” zouden zijn en dat ze daarom deze zaken geopend zouden hebben is een schandalige laster.

Daarnaast is het verdraaid weergeven van nieuws over zelfs de transparante vergaderingen van onze stichting met het doel om zowel Turkije als de activiteiten die ontplooid worden door de vrijwilligers van de Hizmetbeweging aan de hele wereld te vertellen, door de media die dicht bij de regering zijn, als “verraad”, “spionage”, “samenwerken met internationale duister machten” zijn belachelijke samenzweringstheorieën en beschuldigingen die onverenigbaar zijn met oprechtheid.

Anders zouden we iedereen die met dergelijke activiteiten bezig zijn met spionage en landverraad kunnen beschuldigen waardoor we het land mee zullen sleuren in een onontwarbare krankzinnigheid.

“Er is absoluut geen sprake van vijandigheid van de Hizmetbeweging jegens de AK-partij.”

Er bestaat geen vijandigheid van de heer Gülen en de Hizmetbeweging jegens de AK-partij, die het land veel diensten heeft bewezen. De Hizmetbeweging heeft de AK-partij openlijk gesteund in al haar pogingen om het democratiseringsproces tussen de jaren 2002-2011 te realiseren. Echter, in het besturen, acties en non-acties van de heer Erdogan en zijn partij is er sinds de verkiezingen van 2011 een significant verschil opgetreden. De vertraging van het EU-proces, het voorstel van een presidentieel systeem dat de scheiding der machten doet eroderen, het geleidelijk beperken van de mediavrijheid, het verzwakken van de parlementaire controle, het feit dat de Rekenkamer niet meer in staat is om haar taken uit te voeren, de toename van de tekenen van een autoritair regime, last but not least het ingrijpen in het rechtssysteem, heeft zelfs bij de nuchtere AK-partij supporters geleid tot ernstige bezorgdheid over de toekomst van het land.

Het is niet realistisch om te beweren dat deze discussies en kritieken, die ook door de Hizmetbeweging gedeeld en dikwijls verwoord worden, zouden zijn begonnen met de ontwikkelingen rond het verbieden van de scholen die leerlingen voorbereiden op toelatingsexamens van de universiteiten. Reeds lang voordat de discussies rond het verbieden van deze voorbereidingsscholen begonnen, heeft onze Stichting haar zorgen met name over de mediavrijheid, met inbegrip van de vertraging van de hervormingen in Turkije en de neigingen tot autoritaire regime met de publieke opinie gedeeld.

“We zijn bezorgd dat de straatprotesten aanleiding kunnen geven tot een reeks van provocaties.”

Het beeld dat er ontstaan is dat door de regering openlijk ingegrepen wordt bij de rechterlijke macht, die het onderzoek naar de corruptieschandalen leidt, dat er ingegrepen werd bij de politie die in opdracht van de rechterlijke macht werkt, maar ook de nieuwe benoemingen bij de politie, waardoor de politie haar taak van rechtshandhaving niet meer wil en kan vervullen, heeft bij veel mensen terecht reacties veroorzaakt.

Vreedzame straatprotesten, die in overeenstemming met de wetten worden gevoerd, zijn een democratisch recht, zolang deze zich niet lenen aan geweld. Echter, het beeld dat de regering toont alsof er onverdraagzaamheid is jegens de rechterlijke macht en de dagelijkse zeer polariserende uitspraken die in deze dagen tot meer spanningen leiden, hoewel deze vreedzaam en gerechtvaardigd zijn, maakt ons bezorgd dat dit soort straatprotesten tot provocaties zullen leiden.

We maken ons duidelijk zorgen dat de protestacties ons land in een chaotische toestand zullen brengen. Het kan ertoe leiden dat, als de vreedzame straatprotesten, die bedoeld zijn om tegen de corruptie te protesteren gesaboteerd worden, de corruptieagenda verdoezelen, en precies het tegenovergestelde van het beoogde resultaat leveren. In deze context nodigen we de regering uit, zoals we ook bij de protesten in het kader van de Taksimplein hebben verklaard, om voorzichtig en bedachtzaam te regeren en op te treden als de regering van 76 miljoen inwoners, inclusief de protestgangers. We roepen op dezelfde manier ook de activisten op om zich te beperken tot vreedzame methoden.

“Parallelle staat is onaanvaardbaar in een democratisch land. Als er een dergelijke structuur bestaat moet de regering dit met bewijsmateriaal openbaar maken.”

Aan de andere kant geven de onbewezen en te abstracte beschuldigingen zoals de “junta van de rechterlijke macht”, “parallelle staat”, “autonome structuur”, “spion”, “spionage” die samen met het corruptie onderzoek, zowel door de overheid als de media die dicht bij de overheid staan steeds luider geuit worden, de indruk dat het onderzoek verhuld wordt.

Als er hieromtrent aanwijzingen zijn in handen van de overheid moeten deze onmiddellijk aan de rechterlijke macht overhandigd worden. Dit hebben we reeds in onze uitspraken in Augustus ook openlijk verwoord. Echter in plaats van dit te doen, wordt er door middel van abstracte en onbewezen beschuldigingen de Hizmetbeweging, die miljoenen sympathisanten, mensen die haar waarderen en vrijwilligers telt, afgeschilderd als “de pionnen of de spionnen van buitenlandse duistere machten”, “een smerige bende, wiens handen afgehakt dient te worden”. Dit is niets anders dan, op zijn mildst, oneerlijk.

Het is duidelijk dat de persoonlijke rechten van de verdachten, die beschuldigd worden van corruptie, geschonden wordt om ze bij voorbaat schuldig te verklaren omdat ze onschuldig zijn zolang het tegendeel bewezen is. Echter, op dezelfde manier is het onrechtvaardig en valt het niet te rijmen met logische verstand, rede en oprechtheid, om zonder een beroep te doen op eventuele juridische en democratische beginselen om een grote gemeenschap die miljoenen sympathisanten heeft, te bestempelen met bende of criminele organisatie.

Zoals we keer op keer hebben uitgedrukt is het uiterst belachelijk om de Hizmetbeweging, die een civil society beweging is, te beschuldigen met het vestigen van een “voogdij” op de overheid of een “aandeel” te claimen van de regering. Het beschuldigen van elke advies, kritiek, verzoek of het verdedigen van de rechten van de groepen uit de maatschappij alsof ze uit zijn op macht en hen als op macht beluste, bij de politiek betrokken organisatie, en tegen hen te zeggen “bemoei je niet met de politiek”, “ga dan zelf een politieke partij oprichten”, “wacht op de verkiezingen”, “ga niet door krantenkoppen de nationale wil onder druk zetten” strookt niet met de geest, normen en waarden van het democratische systeem en is evenwel onaanvaardbaar.

“Elke vorm van voogdij is onaanvaardbaar”

Het is vanzelfsprekend dat in een democratisch land mensen hun wettelijke en legale burgerlijke rechten benutten en in overeenstemming met het principe van bevoegdheid tot de bureaucratie toetreden. Evenwel is het logisch en aanvaardbaar dat er mensen zijn die met de Hizmetbeweging sympathiseren en ervan houden. Wet kijkt naar concrete acties. Het kan niet uitgelegd worden met goede wil om de mensen die, ongeacht welke mening en levensstijl de burgers koesteren, conform de wetten van het land een functie bekleden op alle niveaus van de staat, te beschuldigen met “het overmeesteren van de staat”, “infiltreren in de staat”, “vestigen van voogdij” of “parallelle regering”. Gedurende de periode van de militaire voogdij is de heer Gülen, met identieke verwijten beschuldigd, acht jaar lang tegen hem geprocedeerd en is uiteindelijk vrijgesproken van alle aanklachten.

Natuurlijk is het zo dat de bureaucraten, de (wettelijke) bevelen van hun gekozen bestuurders en toezichthouders moeten gehoorzamen en alleen hun bevelen op te volgen. De administratieve handelingen van de door het volk gekozen regeringen moeten uiteraard gerespecteerd worden; maar zoals de informatie en documenten, die ook publiekelijk bekend zijn en die niet weersproken zijn, ook onthullen, worden de mensen op een onrechtmatige manier in verband gebracht met de Hizmetbeweging, die overigens een grondwettelijke misdaad is, en op een zwarte lijst gezet en vervolgens op grond van verkregen informatie van inlichtingendiensten waarvan de criteria onbekend zijn, op een onrechtmatige manier geëlimineerd. Dit is zowel ondemocratisch als in strijd met de meest elementaire mensenrechten.

“Wat voor een Turkije”

Zowel onze erevoorzitter de heer Fethullah Gülen, als de Hizmetbeweging als wel onze Stichting hebben keer op keer niet alleen geëist dat de EU-hervormingen worden doorgevoerd, volledig democratische Turkije wordt opgebouwd, de volledige suprematie van het recht in de ruimste zin van het woord gevestigd wordt, de meest gevorderde staat van de mensenrechten gerealiseerd wordt, de gelijkheid van iedereen niet alleen in theorie maar ook in de praktische uitvoering van de wet gepraktiseerd wordt, civiele grondwet, een transparante staat, die ter verantwoording geroepen kan worden, maar zich ook ingezet, met inbegrip van de inspanningen voor het grondwettelijk referendum, met alle activiteiten en projecten, voor de realisatie van deze doelen.

Nogmaals, het is duidelijk een irrationeel en onlogisch eis dat, degenen die de staat willen overmeesteren of een parallelle, autonome structuur in de staat willen vestigen. Want de grootste obstakel voor deze eisen van een parallelle structuur, of de overmeestering van de staat door een duistere kliek, waarvan de intenties onduidelijk zijn, is een volledig democratische en transparante rechtsstaat die, conform de EU-normen, verantwoording kan afleggen tegen zowel het parlement, de rechterlijke macht en de Rekenkamer, alsmede de media en de publieke opinie.

Wiens inspanningen al dan niet in deze richting is, staat ter beoordeling van de waardering van het publiek.

Hoogachtend aangekondigd.

Stichting voor Journalisten en Schrijvers

Gülenbeweging

Al ruim 50 jaar is er in Turkije en in de laatste 15-20 jaar in Europa en andere continenten een groep bevlogen mensen actief in het maatschappelijk veld. Deze groep initieert op vrijwillige basis activiteiten en projecten, vooral op het gebied van dialoog en onderwijs. Ze staan bekend om hun vrijwillige initiatieven, waarbij ze geïnspireerd zijn door de moslimgeleerde en islamitische prediker Fethullah Gülen. Hij was een officiële prediker (staatsimam) in de moskeeën in Turkije en geeft sindsdien als burger zijn mening over maatschappelijke en godsdienstige onderwerpen die in boekvorm zijn verschenen en nog steeds verschijnen. Inmiddels zijn deze boeken ook in andere talen vertaald. Zijn gedachtegoed krijgt veel gehoor en wordt in praktijk gebracht. Op deze manier wordt er gestalte gegeven aan een vrijwilligersbeweging rondom Gülens gedachtegoed.

Gülen zelf over de ‘Gülenbeweging’

Onderstaand fragment is uit een interview met Gulen waar hij zich uitlaat over de Gulenbeweging:

In voorgaande jaren is er in de media veel gepubliceerd over de ‘Fethullah Gülen-beweging’. Kunt u ons iets meer vertellen over de beweging? Is er sprake van een officiële organisatie en bestaat er een programma van de beweging? Wat zijn de principes voor de activiteiten?

Fethullah Gülen: “Vandaag de dag wordt bij de term ‘beweging’ aan een maatschappelijke en/of een politieke beweging gedacht. De beweging waar u het over heeft kan niet aan mij, een gewone sterveling, worden toegeschreven. Ik weet niet eens of er in dit geval gesproken zou kunnen worden van een ‘beweging’ maar om sommige activiteiten te kunnen omschrijven, zie ik geen reden waarom er niet gesproken zou kunnen worden van een ‘beweging’. Ik zie het als mijn plicht om te vermelden dat het niet juist is om een beweging aan mijn persoon toe te schrijven en de beweging de bestempelen als de ‘Fethullah Gülen-beweging. Dit zou onrecht doen aan de vele mensen die zich als vrijwilliger inzetten. Mijn aandeel in deze beweging is minimaal en er is geen sprake van een leiderschap, een centrale organisatie en verbondenheid aan die centrale organisatie. Uiteraard wordt er een manier van dienstbaarheid aan de mensheid getoond. Dit wordt niet alleen vanuit het besef van dienstbaarheid aan onze Schepper aan de ene kant en de overtuiging van een leven in het hiernamaals aan de andere kant gedaan, maar ook vanuit een noodzaak van het mens-zijn te midden van alle schepselen. Deze edelmoedige daad kan niet gedaan worden door individuen bij elkaar te brengen of een centrale organisatie of officiële stichting op te richten. Een toespraak van een officiële prediker in moskeeën en de ideeën van een gewone burger krijgen kennelijk gehoor bij een groep mensen die dergelijke ideeën in praktijk brengen. Op deze manier ontstaat er een vrijwilligersbeweging.

Als een activiteit op een succesvolle manier ergens wordt neergezet, dan proberen anderen, die op zoek zijn naar soortgelijke resultaten, dezelfde activiteit elders neer te zetten. Zo ontstaat er een los-vaste beweging, die gestoeld is op vrijwillige deelname van individuen, waarbij geen sprake is van een centrale structuur, een centrale organisatie, officiële statuten en rechtspersonen. Dit zijn dan ook geen noodzakelijke dingen die gerealiseerd zouden moeten worden. Het is vanzelfsprekend dat sommige individuen advies vragen, omdat zij deze adviezen waarderen, en dat er algemene ideeën worden gepubliceerd door gebruik te maken van hedendaagse communicatiemiddelen.

Daarnaast is het noemenswaardig te melden dat de basisgedachte van zo’n beweging niet is toe te schrijven aan één persoon. Dit is iets wat al vanaf de eerste mens bestaat en vele malen is aangehaald door vele filosofen, denkers, religieuze en ideologische leiders en door de mensheid is aanvaard. Het enige wat gedaan wordt is dat deze beginselen worden vertaald naar hedendaagse begrippen en omstandigheden. Tegelijkertijd zijn er vele mensen, vele intellectuelen, filosofen en denkers die deze ideeën ondersteunen en er zelf een bijdrage aan leveren. Derhalve kan een dergelijke beweging niet toegeschreven worden aan één persoon. Er is sprake van een collectieve beweging, waaraan mensen deelnemen uit alle lagen van de samenleving, in diverse landen en diverse naties. Zij worden gevormd en geleid wordt door het collectief begrip en collectief bewustzijn. Er kan niet gesproken worden van officiële activiteitenprincipes, maar als moslim hebben wij een aantal basisprincipes die gehanteerd worden bij het dienen van de mensheid. Deze principes heb ik jarenlang geprobeerd te verwoorden in mijn toespraken en mijn werk. Een aantal van deze principes zou ik graag willen opsommen:

  • Het liefhebben van alle schepselen omwille van de Schepper, met de mens, die Hem het meest weerspiegelt en Hem in zich vertegenwoordigt, voorop.
  • Het omarmen van alle levende wezens met liefde en barmhartigheid.
  • Je tot doel stellen dat je geen bedroefd hart achterlaat dat je de hand niet hebt gereikt.
  • Opofferingsgezindheid met het doel anderen te laten leven.
  • Iedereen in zijn waarde laten, ongeacht zijn/haar religie, levensovertuiging, kleur, ras of nationaliteit.
  • Het overwinnen van de harten en geen ruimte bieden aan geweld, agressie en boosheid.
  • De onplezierige dingen en de vijandigheden die je zijn aangedaan weerstaan zoals de volgende goddelijke verklaring: ‘Weersta het kwade dat je wordt aangedaan op de mooiste manier; volg altijd het pad van vergeving en tolerantie; negeer onnozele houdingen en gedragingen; bejegen hen gracieus en wens iedereen het goede en veiligheid toe.’
  • Van niemand een tegenprestatie verwachten voor geleverde prestaties.
  • Alles wat je doet om een menselijke taak te vervullen, doe je voor het welbehagen van God.

 

Deze principes zijn niet door mijn persoon bedacht. Alle profeten hebben deze principes verkondigd. Alle grote denkers en filosofen door de geschiedenis heen, die de harten en zielen van mensen hebben aangesproken, hebben deze principes verwoord. Goddelijke openbaringen zijn doordrenkt met deze principes.

Op dit moment kan zich de vraag voordoen wat het doel is van de ‘beweging’. Het volgende citaat uit het boek “Yeşeren Düşünceler” (Bloeiende Ideeën, p.88-90), dat door mij is geschreven, omschrijft de wereld die ik me verbeeld: ‘Ik doe mijn ogen dicht en denk aan de toekomst, waarvan de contouren gevormd worden door mijn geloof, hoop en dromen, waarin menselijke waarden met diepgang prevaleren, waar gevoelens een betekenis krijgen en het lichaam net als de geest verheven waarden deelt. Ik aanschouw met mijn hart het uitmuntende gouden deel dat gevormd is uit de uitzonderlijke delen van het “verloren paradijs”, waar wij al van oudsher naar op zoek zijn. Het is alsof de herinnering aan die gedachte in mijn fantasieën, in mijn dromen binnen komt vloeien… Zodanig dat ik in de nieuwe lente, die in mijn wereld van hoop en geloof ontwaakt, alle wezens omarm, alle levende wezens liefkozend begroet en alle mensen met liefde omhels. Ik zeg dan tegen mijzelf: ‘Dit moet het doel van de Schepper zijn geweest bij de schepping van het heelal’. Ja, in deze wereld zal geen ruimte zijn voor onbeleefdheid, grofheid, hebzucht, eindeloze begeerte, ruzie, strijd, verraad, leugens, wreedheid, onrecht, corruptie en verduistering. In deze wereld zal edelmoedigheid, elegantie, oplevingsdrang, levensliefde, zachtmoedigheid en dialoog zijn. Er zal respect zijn voor het recht en gevoelens van veiligheid, loyaliteit, rechtschapenheid, rechtvaardigheid en oprechtheid zullen er de overhand hebben. De mensen van deze wereld zullen gevoelens van wraak, afkeer en ruzie uit hun woordenboek schrappen en hun bestaan baseren op liefde, zachtmoedigheid en goede omgang met mensen.’

Soefisme

Soefisme

Liefde is de meest directe en veiligste manier naar menselijke volmaaktheid. Het is moeilijk om de rang van menselijke perfectie te bereiken op manieren die geen liefde bevatten behalve dan door de erkenning van ” iemands aangeboren onmacht, armoede en vertrouwen op Gods Macht en Rijkdom en ijver op Zijn weg en dankzegging,” geen enkele andere manier is gelijk aan die van de liefde …

Het zien van de sporen van de Geliefde in de waaiende wind, de dalende regen, het kabbelende stroompje, de zoemende bij, het aanbreken van de ochtend en in de donkere nacht komt  de minnaar tot leven. Het zien van de schoonheid van de Geliefde in alles om hem of haar heen, wordt de minnaar uitbundig. Het voelen van de adem van de Geliefde in elke windvlaag wordt de minnaar vreugdevol. Zo nu en dan de verwijten voelend van de Geliefde, maakt dat de minnaar kreunt van verdriet…

Als we niet de zaadjes planten voor liefde in de harten van de jongeren die we proberen te doen herleven door wetenschap, kennis en moderne cultuur, zullen zij nooit perfectie bereiken en zich volledig kunnen bevrijden van hun dierlijke verlangens…

Zelfs al hebben we andere gevoelens en gedachten, we zijn allemaal mensen van deze samenleving. Zelfs al hebben we niet dezelfde gemeenschappelijke fundamenten op bepaalde gebieden, we wonen allemaal op deze wereld en we zijn passagiers op hetzelfde schip. In dit opzicht hebben we veel gemeenschappelijke punten welke besproken en gedeeld kunnen worden met mensen van elk deel van de samenleving.

Mensen van het Hart

Mensen van het hart zijn het toonbeeld van nederigheid en bescheidenheid die toegewijd zijn aan een spiritueel leven. Vastbesloten om weg te blijven uit de smet van het materiële en spirituele leven. Altijd alert op het bedwingen van de lichamelijke verlangens van het lichaam en klaar om te strijden tegen het kwaad zoals, haat, verachting, gierigheid, jaloezie, zelfzuchtigheid en lust. Ze trachten altijd de hoogste achting te geven aan wat goed is, door te geven aan anderen van wat zij voelen over deze wereld en het hiernamaals en ze zijn altijd geduldig en voorzichtig.

Mensen van het hart zijn te druk met het vechten tegen hu n zelf en hun overtredingen om geïnteresseerd te zijn in de wandaden van anderen. Zij  stellen daarentegen een voorbeeld voor anderen in hoe een persoon goed kan zijn, wat anderen leidt in het bereiken van ​​hogere horizonnen. Ze sluiten hun ogen voor wat andere mensen verkeerd kunnen doen. Reageren met een glimlach naar hen die een negatieve houding tonen. Dergelijke mensen doen slecht gedrag teniet met vriendelijkheid, zodat er niemand verwond raakt, zelfs wanneer zij keer op keer verwondt raken.

Mensen van het hart overtreden de rechten van andere mensen niet, noch zullen zij wraak nemen. Zelfs in de meest kritieke omstandigheden hebben ze de neiging om zich rustig te gedragen en tot het uiterste zal doen wat een persoon van het hart moet doen.

“… De Gülen beweging heeft de vijand gedefinieerd als ‘attributen’ in plaats van als ‘voorwerpen. ” Met andere woorden, slechte eigenschappen zoals egoïsme, egocentrisme en bedrog dat  de drievoudige vijanden van onwetendheid, armoede en verdeeldheid ondersteunen in het bijzonder in de islamitische wereld en in de wereld in het algemeen, kan alleen worden opgelost door de attributen van de “nieuwe mens” zoals liefde, heiligheid, en opmerkzaam redeneren. ”

Mustafa Gurbuz, Performing Moral opposition: Musing on the Strategy and Identity in the Gülen Movement

Ze beantwoorden kwade daden altijd met vriendelijkheid, en zien slechtheid als een kenmerk van het kwaad en behandelen degenen die hen hebben geschaad in het toonbeeld van deugd.

Mensen van het hart verliezen nooit hun kalmte noch zijn ze beledigd door degenen van wie harten verbonden zijn aan God. Als ze zien dat één van hun broeders of zusters in religie iets verkeerd doen, laten ze hen niet in de steek. Om verlegenheid te voorkomen zullen ze gekende fouten nooit in het openbaar brengen en ook persoonlijk niet bekend maken. Integendeel, zij nemen de schuld op zich en vragen zich af waarom zij getuige zijn van een immorele daad.

De cultuur van het hart

De cultuur van het hart

(Uit het interview met Eyup Can, Zaman daily, augustus, 1995)

U verwijst regelmatig naar “ma’rifa” (kennis van God) als “hartcultuur.”

Kennis van God bestaat niet uit abstracte kennis; in zijn ware vorm wordt het getransformeerd tot liefde. We kunnen niet onverschillig blijven voor iemand waarin we hebben geloofd en die we daarna goed hebben leren kennen. Na geloof en kennis komt liefde. Liefde is de kroon op het geloof in God en op de kennis van hem. Liefde is voor iedereen, op zijn of haar niveau, toegankelijk. Liefde, dat nastreeft om zichzelf te verdiepen, beweegt zich altijd voort langs de horizon van “vergroting” en het vraagt: “Is er niet meer?” Aan de ene kant neemt de heilige kennis toe, hetgeen leidt tot het toenemen van liefde, hetgeen weer veroorzaakt dat de kennis nog verder toeneemt. Er wordt zo dus een opwaartse spiraal gevormd. Liefde neemt niet alleen toe in de naam van kennis, maar ook in de naam van liefde. Gedai zei: “Hoe meer ik mijn vinger in de honing van de liefde steek, hoe meer ik verbrand; geef me wat water.” Universeel licht verschijnt in de harten van degenen die dit water drinken en de weg naar het eeuwige leven wordt erdoor verlicht.

Uw boek “Kabin Zumrut Tepeleri” (in het Engels vertaald als “Key Concepts in the Practice of Sufism” ) is, naast dat het, met betrekking tot de stijl, zeer soefistisch is, gebaseerd op overdenkingen en vervoering…

Ik heb geprobeerd om de zaak op dat punt aan te kaarten. Het spirituele leven van de islam zou moeten worden beschouwd vanuit de benadering van de metgezellen van de Profeet. Imam Rabbani zegt: “We laten het pad van de metgezellen herleven.” Het laten herleven van het pad van de metgezellen werd echter volledig volbracht door Bediuzzaman. Het is nu ondenkbaar dat een dergelijke vernieuwingsactie ver kon liggen van het spirituele leven van de islam. De metgezellen leefden, als monniken in de nacht, een leven in liefde en aanbidding. Is het mogelijk om blind te blijven voor hun innerlijke levens?

Sommige mensen claimen dat de Risale-i Nur veraf staat van het soefisme. Klopt dit?

Nee. Als de Risale-i Nur zou worden uitgeknepen, zou je zien dat het spirituele leven van de islam en de soefistische waarheid er vanaf druipen. Ik denk dat de fout hier, het gevolg is van het vermengen van soefisme met derwisj-ordes (tariqa). Soefisme is het innerlijke leven van de islam; derwisj-ordes zijn instituten die in latere eeuwen zijn gesticht om dit leven te vertegenwoordigen en te leven. De ordes kunnen worden bekritiseerd. De Kadiris zeggen zelfs: “Hoorbare of luide recitatie is beter dan de stille recitatie van de Naqshis.” De Naqshis, die stille recitatie prefereren zeggen: “Omdat alles op de soefi-manier voornamelijk is gerelateerd aan het hart, is het niet nodig om het door luide recitatie bekend te maken.” Niemand raakt echter van streek door deze verschillen. Bediuzzaman heeft dit naar voren gebracht in de Risale-i Nur.

Kunt u enkele voorbeelden geven?

Hij zegt bijvoorbeeld in zijn Mathnawi al-Nuriya: “Overtref je dierlijke leven, maak je los van je stoffelijkheid en bereik de mate van leven van het hart en de ziel.” Hij wees symbolisch naar het leven van het hart en de ziel. Op hetzelfde moment legt hij in de Talwihat uitvoerig het nut en de risico’s van het opvolgen van een derwisj-orde uit. Elk instituut kan enkele defecten hebben. Zulke waarschuwingen betekenen niet dat hij zich tegen hen verzette. Verschillende ordes proberen het voorbeeld van onze Profeet te vertegenwoordigen in hun innerlijke levens en innerlijke werelden. Het is logisch dat er verschillende opvattingen en interpretaties zijn verschenen.

Kalbin Zumrut Tepeleri laat de gevoelens en gedachten van een inadequate persoon zien met een zwakke levensstijl. Deze zaken kunnen, als thema, eigenlijk altijd worden beschreven in het licht van de Risale-i Nur. In latere perioden van zijn missie, bijvoorbeeld in Lahikalar (boeken over communicatie tussen Bediuzzaman en zijn studenten en tussen de studenten onderling) benadrukt hij het belang van het bereiken van de hoogste graad van ascetisme, vroomheid en oprechtheid.

Soefisme is de manier om de “vriend” van God te zijn. Over het algemeen is iedereen de vriend van God. Degenen die hun voorgeschreven religieuze plichten vervullen en die zich onthouden van grote zonden zijn vrienden van God. Maar als we “vriend” op een bepaalde manier zeggen, krijgt het zijn eigen definitie. Om kandidaat te worden voor deze definitie, moet ons hart worden gestimuleerd en moet onze geest worden opgepoetst. Zoals we onze voeten gebruiken om te reizen, zo moeten we ook ons hart en onze geest gebruiken. Dit is mogelijk door te reizen door “de smaragden heuvels van het hart”, geleid door de diepste en meer verfijnde vermogens. Het maken van deze reis kan worden beschouwd als een vereiste voor het respectvol zijn ten opzichte van de goddelijke waarheden die zichtbaar zijn in het universum.

De nieuwe man en vrouw

De nieuwe man en vrouw

Geschreven door M. Fethullah Gülen

Geschiedenis heeft ons geleid tot de drempel van een nieuw tijdperk dat openstaat voor de openbaring van de Goddelijke gunst. Ondanks (of parallel aan) de wetenschappelijke en technologische vooruitgang, hebben de afgelopen twee of drie eeuwen een wereldwijde breuk gekend met traditionele waarden en, onder het mom van vernieuwing, een gehechtheid aan verschillende waarden en speculatieve fantasieën. Het is onze hoop, versterkt door veelbelovende ontwikkelingen, dat de volgende eeuw het tijdperk zal zijn van geloof en morele waarden, een tijdperk dat getuige zal zijn van wedergeboorte en herleving voor de gelovigen.

De nieuwe mens zal een balans vinden tussen diens hart en intellect.

Onder een aarzelende menigte die niet over een gezonde geest en gezonde redenering beschikt, zal een nieuw type mensen verschijnen. Deze mensen zullen evenveel op reden als op ervaring afgaan, en net zoveel belang hechten aan geweten en inspiratie als aan reden en ervaring. Zij zullen onuitputtelijk perfectie in alles nastreven, en een balans creëren tussen deze wereld en de volgende wereld. Ze zullen hun hart aan het intellect koppelen.

Deze mensen zullen niet gemakkelijk ontstaan. Elke geboorte is pijnlijk, maar deze gezegende geboorten zullen plaatsvinden en de wereld voorzien van een nieuwe, briljante generatie. Zoals wolken die zich lange tijd hebben verzameld uiteindelijk regen opleveren, en zoals het water aan de bodem ontsnapt, zo zullen de “bloemen” van deze nieuwe generatie ooit hun intrede doen.

Deze nieuwe mensen zijn integere individuen die, vrij van externe invloeden, zich onafhankelijk weten te redden. Geen enkele wereldkracht kan hen binden, en niets leidt ze af van hun doel. Ze zijn werkelijk onafhankelijk van elke wereldmacht en denken en handelen vrij, aangezien hun vrijheid evenredig is met hun dienstbaarheid aan God. In plaats van anderen na te doen, vertrouwen zij op hun eigen dynamiek die geworteld is in de diepte van de geschiedenis, en proberen zij hun oordeel te baseren op authentieke waarden.

Zij denken na, gaan op onderzoek uit, geloven, en lopen over van spiritueel genot. Terwijl zij de moderne voorzieningen ten volste benutten, verliezen zij hun traditionele en spirituele waarden nooit uit het oog bij het bouwen van hun eigen wereld.

Indien veranderingen en hervormingen gekoppeld zijn en afhankelijk zijn van onveranderlijke universele waarden, kunnen zij gretig worden omarmd. Anders vormen zij een overvloed aan speculatieve fantasieën die aantrekkelijk zijn vanwege hun nieuwheid en moderniteit. Met de zekerheid van deze onveranderlijke waarden, probeert de nieuwe man en vrouw altijd naar de toekomst te kijken om de donkere wereld te verlichten. De nieuwe man en vrouw zijn waarheidlievend en uiterst betrouwbaar en, ter ondersteuning van de waarheid, zijn zij bereid om indien nodig hun familie en thuis op te geven. Omdat zij zich niet hechten aan wereldse spullen, comfort en luxe, gebruiken zijn hun door God gegeven talenten om het mensdom te dienen en de zaden te planten voor een gelukkige toekomst. Vervolgens, met de hulp van God en altijd strevend naar succes dankzij Hem, zullen zij hun best doen om deze zaden te beschermen, zoals een kip zich over haar ei ontfermt. Hun hele leven staat in het teken van deze waarheid.

Om contact met de mensen te onderhouden en om te communiceren met de mensen (hun hoofd, hart en gevoelens) zullen de nieuwe man en vrouw de massamedia gebruiken en proberen een nieuw machtsbalans te vinden in gerechtigheid, liefde, respect en gelijkheid tussen de mensen. Zij zullen macht ondergeschikt maken aan recht, en nooit discrimineren op basis van huidskleur of ras.

Deze nieuwe mensen zullen diepgaande spiritualiteit, brede kennis, gezond verstand, wetenschappelijk temperament en wijze activisme combineren. Omdat zij nooit tevreden waren met de kennis die ze hadden, zullen zij hun kennis onophoudelijk vergroten – kennis van zichzelf, de natuur, en kennis van God.

Terwijl zij zichzelf vormen naar de universele deugdgietvorm, proberen zij tegelijkertijd de weg voor de ander te verlichten.

Uitgerust met goede zeden en deugden die iemand werkelijk menselijk maken, zijn deze nieuwe man en vrouw altruïsten die de menselijkheid liefdevol omarmen en indien nodig bereid zijn zichzelf op te offeren voor het welzijn van anderen. Terwijl zij zichzelf vormen naar de universele deugdgietvorm, proberen zij tegelijkertijd de weg voor de ander te verlichten. Ze steunen, verdedigen en bevelen het goede aan terwijl ze tevens proberen al het kwaad aan te vechten, te bestrijden en uit te roeien.

De nieuwe man en vrouw geloven dat Hij die hen het leven heeft geschonken dit gedaan heeft opdat zij Hem zouden kennen en aanbidden. Zonder een onderscheid te maken tussen het Boek van het Universum (waarin de Goddelijke Namen vermeld staan en derhalve naar Hem verwijzen, met een “trap” die naar Hem leidt) en De Heilige Schrift (de vertaling van het Boek van het Universum), beschouwen zij religie en wetenschap als twee manifestaties van dezelfde waarheid.
Zij zijn nooit reactionair. Zij gaan niet achter gebeurtenissen aan, daar zij de geschiedenismotor zijn die de gebeurtenissen initieert en vormt. Met gepast inzicht in hun tijdperk en de omringende omstandigheden, en met toewijding aan hun kernwaarden en blindelings vertouwen op God, zijn zij in een staat van ononderbroken zelfvernieuwing.

Deze nieuwe man en vrouw (deze mensen) zijn veroveraars en ontdekkers: ze veroveren zichzelf, gedachten, harten en ontdekken het onbekende. Voor hen is de tijd die niet geïnvesteerd wordt in het verder ontdekken van zichzelf en het universum weggegooide tijd. Terwijl zij, door middel van geloof en kennis, de sluiers weghalen die het ware gezicht bedekken, kunnen ze niet wachten om een stap verder te gaan. Met de boodschappen en antwoorden vanuit de Hemel, de Aarde en de Zee, reizen zij door totdat zij terugkeren naar hun Schepper.

Uit: Zamanin Altin Dilimi, Izmir 1997, p. 157-160
De gelukkige toekomst

De gelukkige toekomst

Geschreven door Fethullah Gülen   

 

De gelukkige toekomst

Beroemde Turkse dichter Mehmet Akif:

 

‘Het leven is alleen mogelijk door hoop.
De wanhopigen zijn verstoord en ongelukkig.’

Met gesloten ogen stel ik mij voor dat in mijn ‘land van hoop’ een gelukkige toekomst wordt voorbereid. Allerlei soorten schoonheid komen uit de hoeken van het bestaan en lopen doorheen de huizen en de straten, door de opvoedingsinstellingen en de plaatsen van eredienst en de kazernes. Zij worden weerkaatst in de kamers van onze huizen, zij omvatten ons in de vorm van een lichtvloed. Als zij samen met kleuren voorkomen, vormen zij regenbogen, waar ik voortdurend onder loop, om dit ‘op te zetten’ in mijn ogen en mijn ziel als een blijvende boog van geluk.

Terwijl we in één seconde doorgaan onder elke boog die met een werelds doel werd opgezet, leek het onmogelijk om door te lopen onder de hemelse boog die boven ons uit troont. Hieronder voelen we ons leven verenigd met het geheel der schepping in een eindeloze stroom. Wij zien, vol genoegen, hoe de dingen na een korte rustpauze terugvloeien rondom ons om te groeten. Dan worden ze door andere vervangen. Wij worden vervoerd door het immateriële genoegen dat stroomt uit deze voortdurende stroom der dingen en de intimiteit tussen hen en ons.

Bomen zwaaien zachtjes in een bries. Heuvels zijn groen en schitterend. Schapen grazen overal, blaten en mekkeren. Grote en kleine dorpen zijn verspreidt op de hellingen, in de vlakten en de valleien. Wij genieten van de waarneming van hun samenwerking en hun bijdrage tot een universele harmonie en merken op dat een heel leven niet volstaat om al deze genoegens te vertolken.

Deze kleuren, lichten en geluiden, deze levendigheid, komt uit de borst van het bestaan. Zij worden weerkaatst in de wereld van onze emoties. Wij voelen ons alsof wij luisteren naar de versregels die zijn samengesteld uit zoete dagdromen en herinneringen die in golven afkomen. Wij nemen het enorme boek der natuur in ons op en dit wekt in ons geestelijke genoegens op waarvan de hemel de zon bevat, de maan en de sterren. Waarvan de aarde bestaat uit de bergen, vlakten, tuinen, bossen en rivieren. Dit boek vult ons met onuitsprekelijk genoegen en vreugde en verheft ons tot de hogere sferen van het bestaan.

Elk seizoen lijkt het alsof we uit wéér een andere slaap der dood ontwaken en we vinden onszelf terug tegenover een kleurenpracht en verscheidenheid, van purper tot groen. We voelen ons gestreeld door briesjes die de aroma’s aanvoeren van bloemen, vruchten en granen.

Deze overweldigende panorama’s, die in de zielen het gevoel van schoonheid inplanten, verlichten zelfs de gedachten van pessimisten die alles steeds zien doorheen het venster van hun donkere ziel en overdonderd zijn door slechte gedachten en wantrouwen. De gelovige zielen: zij voelen in zich de tijd ‘stromen’, een echo van de melodie van het leven die in elk van hun cellen weerklinkt. De ochtenden kondigen zich bij hen aan met de zang van zachte briesjes, doorheen de bladeren der bomen, het geknabbel van beekjes, het getjilp van vogels en het geroep van kinderen. De zon die ondergaat wekt bij hen verschillende gevoelens van liefde en opwinding op.

De nacht voert hen mee, met verschillende flarden van muziek, doorheen de mysterieuze tunnels der tijd en de meest romantische spektakels der natuur; Elk spektakel dat we aanschouwen, binnen de horizon van het geloof en de hoop en elke stem die we horen, verwijdert de sluiers van onze zielen en voert ons doorheen paradijselijke valleien, schitterend, zacht, zuiver, sereen en aangenaam, waar de tijd oneindigheid verwerft. Deze vrede trekt ons aan naar fascinerende werelden, half gezien en half-niet gezien, die we sinds lang zien met de ogen van onze harten, alsof we ons achter een ‘kanten gordijn’ bevonden.

Op dit punt, waar de geest is meegevoerd door het genoegen der waarneming, blijft de tong stil, zijn de ogen gesloten en dringen er niet langer geluiden tot de oren door. Alles wordt vertolkt met de tong van het hart. Zuivere gedachten en gevoelens omvatten de mens, als een wolk van vreugde en opwinding. Tegenover zulke schitterende spektakels lijkt het de geest, van te wandelen in de paradijselijke tuinen.